Standard GSM posiada pewne założenia, z czego najważniejszym jest pełna mobilność abonenta. Aby taką pełną mobilność uzyskać specyfikacja GSM uwzględnia między innymi następujące elementy: dodatkowe elementy infrastruktury sieci, które są odpowiedzialne między innymi za przechowywanie informacji dotyczące aktualnego położenia abonenta, dotyczące śledzenia zmian położenia abonenta oraz dotyczące utrzymywania odpowiedniej jakości transmisji także podczas przemieszczania się abonenta telefonu, roaming, czyli możliwość korzystania z obcych sieci GSM, jak również połączenie telefonu z siecią za pomocą systemu stacji bazowych. Chodzi tutaj między innymi o dostęp do kanału radiowego, co jest możliwe przy pomocy cyfrowej transmisji technologii FDMA oraz TDMA. Fakt ten oznacza, że takie transmisje odbywają się na kilku częstotliwościach.
Każda z tych częstotliwości jest podzielona na tak zwanych osiem szczelin czasowych. W konsekwencji mamy do czynienia z takim faktem, że na jednej częstotliwości może być obsługiwanych do 16 rozmów, co oczywiście związane jest z pogorszeniem jakości tych rozmów. Ogólnie istnieje pięć głównych standardów GSM. Standardy te różnią się pomiędzy sobą używanym pasmem radiowym oraz rozmiarami komórek. Są to następujące standardy: GSM 400, GSM 850, GSM 900, GSM-1800 oraz GSM 1900. Standardy, takie jak: GSM 850 oraz GSM 1900 są wykorzystywane w państwach Ameryki Północnej oraz Ameryki Południowej. Natomiast w pozostałej części świata używa się standardów GSM 900 oraz GSM 1800.
Częstotliwości GSM
GSM w zależności od systemu używa różnych częstotliwości. I tak na przykład w systemie Uplink częstotliwości przedstawiają się następująco GSM 400 od 450,4 do 457,6 lub od 478,8 do 486, GSM 850 od 824 do 849, GSM 900 od 880 do 915, GSM 1800 od 1710 do 1785, a GSM 1900 od 1850 do 1910. Wszystkie częstotliwości są podane w megaherzach. Z kolei w systemie Downlink te częstotliwości przedstawiają się kolejno: GSM 400 od 460,4 do 467,6 lub od 488,8 do 496, GSM 850 od 869 do 894, GSM 900 od 925 do 960, GSM 1800 od 1805 do 1880, a GSM 1900 od 1930 do 1990. Jeśli chodzi o liczbę częstotliwości dla poszczególnych standardów GSM, to przedstawia się to następująco: dla GSM 400 jest to 35 częstotliwości, dla GSM 850 jest to 124 częstotliwości, dla GSM 900 jest to 174 częstotliwości, dla GSM 1800 jest to 374 częstotliwości, a dla GSM 1900 jest to 299 częstotliwości. Z kolei, jeśli chodzi o rozmiary komórek, to maksymalny zasięg komórki w specyfikacji GSM wynosi około 35 kilometrów. Istnieją także sieci GSM, które są budowane na bazie dwóch standardów. Możliwość taką mają operatorzy, którzy posiadają takie licencje, jakie umożliwiają im wykorzystywanie częstotliwości z dwóch zakresów, takich jak na przykład 900 megaherzów oraz 1800 megaherzów. Po pierwsze operatorzy pokrywają cały dostępny obszar za pomocą sieci GSM 900, a następnie operatorzy pokrywają obszar w takich regionach, które są związane z dużym natężeniem ruchu telekomunikacyjnego za pomocą sieci GSM 1800.
Sieci GSM oraz UMTS
Sieci GSM oraz UMTS oferują swoim klientom usługi związane z bezpieczeństwem teleinformatycznym. Przede wszystkim usługi te dotyczą zapewnienia autentyczności abonenta, który podłącza się do sieci, jak również dotyczą zapewnienia poufności transmisji głosu oraz danych. Wśród podstawowych usług w systemie GSM możemy wymienić następujące: transmisja sygnałów mowy, transmisja danych oraz messaging. Do transmisji sygnałów mowy w systemie GSM telefon używa cyfrowego kanału radiowego. Ten cyfrowy kanał radiowy jest przydzielony telefonowi na czas połączenia poprzez Kontroler Stacji Bazowych. Z kolei każda z dostępnych częstotliwości jest dodatkowo podzielona na osiem szczelin czasowych. W tych szczelinach czasowych mogą być transmitowane pojedyncze rozmowy. Co więcej, w zależności od zajętości sieci w danej komórce, telefon może mieć przyznaną całą albo też tylko pół szczeliny czasowej. To z kolei wiąże się z pogorszeniem jakości transmisji. Podczas rozmowy telefon wysyła do sieci tak zwane raporty pomiarowe. W raportach tych są zawarte informacje dotyczące siły oraz jakości sygnału odbieranego z okolicznych stacji bazowych. Następnie na podstawie owych raportów Kontroler Stacji Bazowych może przyznać częstotliwość, która będzie związana z inną stacją. To jest możliwe w przypadku, kiedy sygnał ze stacji, z którą telefon nawiązał połączenie, jest zbyt słaby, jak na przykład w sytuacji kiedy abonent oddala się poza zasięg nadajnika.
Przy opracowywaniu artykułu pomagała hurtownia akcesoriów gsm COMTRANDING służąca swoja fachową wiedzą.